:همکاران گرامی و ارجمند، در آستانه‌ی هفته دولت و به ویژه روز کارمند، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهیدان جاودان عرصه خدمت رجایی و باهنر، بر خود لازم می‌دانم صمیمانه‌ترین تبریک‌ها و قدردانی‌ها را تقدیم شما نمایم. بی‌گمان هر سازمانی، به‌ویژه دانشگاه، بر پایه‌ی تلاش، تعهد و مسئولیت‌پذیری کارکنان خدوم و توانمند خود استوار می‌ماند. بخوبی واقفم که شما همکاران گرامی، علیرغم همه‌ی دشواری‌ها و تنگناهای معیشتی، با صداقت، تعهد و ازخودگذشتگی، همواره در کنار دانشگاه ایستاده‌اید و چرخه‌ی فعالیت‌های اجرایی، علمی و فرهنگی را پویا نگاه داشته‌اید. بی‌تردید دانشجویان، استادان و مدیران، خود را مدیون تلاش‌های صادقانه و بی‌وقفه‌ی شما می‌دانند. کارمند شایسته نه صرفاً مجری امور اداری، بلکه بازوی توانای پیشرفت و سرمایه‌ی ارزشمند اعتلای سازمان است و پویایی و بالندگی دانشگاه، مرهون حضور مؤثر و کوشش بی‌وقفه‌ی اوست. واقعیت آن است که آموزش عالی ما امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند تحولی بنیادین و همه‌جانبه است؛ تحولی نه از جنس تغییرات سطحی، بلکه دگرگونی‌ای عمیق و سرنوشت‌ساز. حوادث و شرایط کنونی کشور نشان داده است که تنها راه برون‌رفت از تنگناهای پیشِ‌رو، تکیه بر توان دانشگاه‌هاست؛ اما دانشگاهی روزآمد، کارآمد و اثرگذار. همچنین مشکلات مالی، محدودیت‌های شدید زیرساختی و چالش‌های معیشتی همکاران، ضرورت عزمی تازه و حرکتی نو را آشکار ساخته است. دنیا سخت بی‌رحم است. نوکیا روزی سلطان موبایل بود، کداک پادشاه عکاسی. اما چرا نابود شدند؟ چون تغییر را جدی نگرفتند. چون مدیران و کارکنان آن فکر کردند "ما همین هستیم و کافی است." امروز فقط خاطره‌اند، نه بازیگر میدان. به زعم این حقیر، حال ما در همان نقطه‌ایم که آن‌ها بودند. این واقعیت تلخ است: اگر امروز تغییر نکنیم، فردا وجود نخواهیم داشت. باید بپذیریم که ما ناگزیراز تغییر هستیم؛ اگر خود برای تغییر اقدام نکنیم، شرایط بیرونی ما را ناگزیر دگرگون خواهد ساخت. انتخاب آگاهانه و شجاعانه‌ی تغییر، ضامن آینده‌ای روشن‌تر برای دانشگاه و جامعه‌ی علمی ما خواهد بود. دانشگاه ما در حال تدوین برنامه‌ی راهبردی روزآمدی ست و مسیر برون‌رفت از این شرایط را ترسیم کرده است؛ اما تحقق آن، تنها با کنار نهادن منیت‌ها، هم‌افزایی صادقانه و تلاش مضاعف همه‌ی ما امکان‌پذیر خواهد بود. آینده‌ی دانشگاه و به تبع آن، بهبود شرایط همکاران، در گرو همتی بلند و ایثاری جمعی است. در مسیر این تحول ما یک تفاوت اساسی داریم: در این سازمان هیچ تصمیمی پشت درهای بسته گرفته نمی‌شود. بنای مدیریت کلان دانشگاه مشارکت شما در تمامی تصمیم‌گیری هاست. نظر شما شنیده می‌شود. دغدغه‌های شما مهم است. ما آینده را با هم می‌سازیم، نه به‌تنهایی. اما این را باید همه روشن و بی‌ابهام بفهمیم: وقتی تصمیم نهایی گرفته شد، دیگر جای تردید و مقاومت نیست. تصمیم باید اجرا شود. سازمانی که بعد از تصمیم دچار تفرقه و دودستگی شود، هرگز به مقصد نمی‌رسد. اطمینان دارم همه شما دانشگاه اصفهان، این میراث ماندگار را حفظ خواهید کرد. در پایان مجددا روز کارمند را به همه‌ی شما فرهیختگان پرتلاش تبریک گفته و سلامتی و توفیق روزافزونتان را از دادار بی همتا خواستارم. ┈••✾•������������•✾••┈┈•